Wyjechaliśmy wcześnie rano, bo ten dzień był wypełniony do granic możliwości. Śpieszyłem się tym bardziej, bo tego dnia na liście był Tygrys I. Po zrobieniu zdjęć w Falaise kolejnym przystankiem był przydrożny czołg-pomnik znajdujący się na łuku drogi D979 niedaleko miasteczka Vimoutiers. Panzerkampfwagen VI Tiger Ausf. E z Vimoutiers to jeden z siedmiu na świecie oryginalnych niemieckich czołgów Tygrys I z czasów II wojny światowej. Był to najgroźniejszy i najbardziej znany czołg ciężki czyli postrach aliantów podczas II wojny światowej. Tygrys z przydrożnego parkingu we Francji jest klasyfikowany jako własność miasta Vimoutiers. Brakuje wielu części zewnętrznych i wewnętrznych. Najbardziej zauważalne braki w czołgu to górne osłony gąsienic i tylne podwójne wydechy. Brak również karabinów, a wewnątrz nie ma silnika ani skrzyni biegów. W marcu 2018 roku czołg został otoczony płotem aby nie dochodziło do większych zniszczeń.
Musiałem tam być, musiałem.

 

 

19 sierpnia 1944 r. kilka czołgów niemieckich z jednostek mieszanych, w tym Tiger I z Vimoutiers, robiły wszystko aby dostać się na tankowanie paliwa w zamku Chateau de l’Horloge. Musieli objechać drogę Vimoutiers-Gace. Próbowali uciec z okrążenia wkoło Falaise. Kilku czołgom skończyło się paliwo zanim dotarli do zamku i załogi zdecydowały się porzucić swoje pojazdy. Między innymi były tam czołgi PzKpfw III,  PzKpfw IV, trzy czołgi PzKpfw  VI Tiger I i PzKpfw VI King Tiger. Uważa się, że około 60 niemieckich czołgów zostało porzuconych w ostatnich dniach sierpnia 1944 r. wokół wzgórz, które otaczają Vimoutiers. Tygrysowi z Vimoutiers zabrakło paliwa ponieważ silniki montowane w tych czołgach są bardzo paliwożernymi bestiami, a jazda drogą w górę i dół wśród wapiennych wzgórz przyśpieszała zużycie paliwa. Czołg zatrzymał się na środku drogi. Był zbyt ciężki, aby można go było zepchnąć lub odholować na pobocze, używając mniejszego czołgu. Załoga umieściła ładunki wybuchowe w przedziale silnika i wewnątrz wieży. Materiały wybuchowe spowodowały, że opancerzone osłony na górze silnika zamieniły się w klamrę. Wieżyczka została zablokowana podczas drugiej eksplozji. Po wyzwoleniu miasta Vitmoutiers przez amerykanów, unieszkodliwiony czołg tamował przejazd jednostek sojuszniczych. Wojska amerykańskie wykorzystały spychacz do zepchnięcia go z drogi, aby umożliwić ciągłą dostawę towarów do wciąż poruszającego się frontu. Po zakończeniu wojny, francuski kupiec złomu M. Morat kupił czołg Tiger. Wyjął skrzynię biegów, a pojazd zostawił w rowie po północnej stronie drogi z działem groźnie skierowanym na drogę. Przez ponad trzydzieści lat Tygrys rdzewiał i pokrywał się mchem. Miejscowe dzieci bawiły się na tej niegdyś śmiercionośnej broni. Stał się lokalnym punktem orientacyjnym. Siostra Morata odziedziczyła czołg Tiger gdy zmarł ojciec. Nie chciała go i sprzedała Tygrysa handlarzowi złomu w Caen. Czołg był zbyt ciężki, aby można go było odholować. Na miejsce przyjechała ekipa, aby go pociąć na kawałki i przetransportować do huty. Miejscowy rezydent zobaczył co się dzieje z zabytkiem miasta i postanowił to zablokować. Skontaktował się z burmistrzem Vimoutiers i z pomocą francuskiego historyka D-Day, Eddy’ego Florentina, szybko odkupili czołg w imieniu miasta Vimoutiers. Wpłata została autoryzowana przez Paris War Office. W październiku 1975 r. wyciągnięto go z rowu i ruszyły prace renowacyjne. To nie była łatwa praca ponieważ pojazd był strasznie ciężki. Aby wyciągnąć Tygrysa z rowu trzeba było zdemontować wieżę czołgu. Wreszcie po 30 latach, dwa duże ciągniki siodłowe JCB wyciągnęły go z miejsca spoczynku. Wszystkie włazy zostały zaspawane a pancerz został oczyszczony z rdzy i pomalowany podstawowym żółto-pustynnym kolorem. Zamontowano ponownie wieżę. Zostały dodane dodatkowe kolory systemu kamuflażu czołgu Tiger, aby pasowały do ​​oryginalnego wzoru i kolorów znalezionych na zbiorniku przed renowacją. Początkowo został umieszczony na żwirowym placu przy drodze w pobliżu miejsca, w którym go znaleziono. Dziś stoi na betonowym cokole otoczony siatką.

 

 

Biorąc pod uwagę, że tylko ponad 1300 Tygrysów wyprodukowano podczas II Wojny Światowej, bardzo niewiele przetrwało wojnę. Wiele dużych elementów zostało uratowanych na przestrzeni lat, ale odkrycie (mniej lub bardziej) kompletnego pojazdu do tej pory omijało entuzjastów i kolekcjonerów. Oprócz Tygrysa I z Vitmoutiers, sześć innych czołgów Tygrys przetrwało do dnia dzisiejszego. Pozostałe znajdują się w następujących lokalizacjach:
Tiger 131 z muzeum w Bovington w Anglii. Jedyny działający i często pokazywany podczas eventów.
Tiger z 2. kompanii Batalionu 102 SS stojący obecnie w muzeum des Blindés w Saumur we Francji. Wersja z połowy 1944 r. z zachodzącymi na siebie kołami jezdnymi przejętymi z modelu Tiger II,
Tiger w muzeum czołgów w Kubince, Moskwa, Rosja. Czołg w dobrym stanie. Ustawiony jako ekspozycja wewnętrzna.
Tiger w Military-Historical Museum of Lenino-Snegiri, Rosja. W bardzo złym stanie. Jako dawny cel strzelecki, cały ostrzelany i pocięty. Ustawiony jako eksponat zewnętrzny.
Tiger 712 [250031] z 501. batalionu Heavy Panzer wystawy w Fort Benning, Georgia, USA. W dobrym stanie. Lewa strona kadłuba i wieży została odcięta pod koniec lat 40. XX wieku W celach treningowych i wystawowych.
Niemieckie Muzeum Pancerne w Munster ma teraz Tygrysa I na wystawie. Czołg ten został zrekonstruowany przez pana Hoebiga w Niemczech, przy użyciu części znalezionych na złomowisku Trun w Normandii i niektórych części znalezionych w Kurlandii (Łotwa).